Krakau - Zondag 24 september 2017

We moesten om 4 uur op Schiphol zijn. Ik vertrok 3:15 van huis om Kevin op te halen, want die woont een paar straten verderop. Daarna reden we rond 3.20 richting Schiphol. Kevin en ik zaten doodmoe in de auto. Toen we eindelijk op Schiphol waren zag ik Shanika al met haar MEGA koffer. De enige mensen die ik kende die meegingen op deze reis waren Kevin en Shanika. Verder kende ik niemand. Rond half 7 gingen we opstijgen en Shanika en ik zaten helemaal achteraan bij de wc's met een Poolse man naast mij. Rond 8.15 kwamen we aan in Katowice. Tijdens het wachten van de koffers, had ik weer is ongeluk. Shanika was snoepjes aan het uitdelen, natuurlijk nam ik snoep. Maar het snoepje was zo hard dat het draadje achter mijn tanden brak. Toen iedereen zijn koffer had gingen we met ze alle richting de bus. Tijdens de busreis hebben Shanika en ik allebei een beetje kunnen slapen volgens mij, want dat lukte niet in het vliegtuig. 

Het was trouwens mijn tweede keer in Krakau. Ik was het jaar daarvoor met mijn ouders er ook geweest. We hadden toen een reis gemaakt door Oost-Europa gemaakt dus door Praag, Boedapest, Berlijn en natuurlijk ook Krakau. Ik wist nog goed hoe het er uit zag. Ik vind Krakau ook er erg mooi uitzien! Toen we aankwamen moesten we nog een stukje met de koffers lopen naar het hostel. Het hostel vond ik er erg leuk uitzien. Ik had het heel anders verwacht, want ik heb nog nooit in een hostel geslapen. Nadat we onze koffers hadden opgebergd in de jongens kamer gingen we naar het winkelcentrum. Daar hadden we een uurtje vrije tijd. Het eerste waar we aandachten was eten, dus gingen Shanika, Loy, Iris en ik naar de McDonalds. De McDonalds was natuurlijk lekker goedkoop! Na de McDonalds gingen Loy en ik op zoek naar badslippers, want we waren zo slim om die te vergeten.. Helaas konden we geen goedkope badslippers vinden dus gingen we met Shanika mee een cremétje halen voor haar moeder.  Alleen hadden we nog maar 10 minuten. We dachten dat we het wel zouden redden, maar de vrouw had nog een klant en daar was ze heel lang mee bezig. Wij dus op onze beste Engels vragen of we voor mochten omdat we haast hadden, want iedereen was buiten op ons aan het wachten. Nadat Shanika haar cremétje eindelijk had gingen we met de tram naar Schindlers Fabriek. Maar toen we in de tram waren was ik zo dom bezig om mijn kaartje twee keer te stempelen, omdat Loy en ik een rood lichtje zagen dachten we dat er iets fout ging. Lekker bezig ben je weer dacht ik in mezelf. Die dag had ik voor het eerste zwart gereden, dat kan dus ook weer van mijn bucketlist! 

Bij Schindlers Fabriek werden we in twee groepen ingedeeld en gingen we naar binnen. Schindlers Fabriek vond ik zeer indrukwekkend, omdat ik erg geïnteresseerd ben in de Tweede Wereldoorlog. Ik vond de film ook zo indrukwekkend en zielig. Het meest indrukwekkende wat ik vond was toch wel die ronde kamer met al die namen op de muur van de mensen die hij heeft gered. Ook vond ik de brieven die waren geschreven naar familie van de Joodse mensen zeer indrukwekkend, omdat deze brieven vaak niet verstuurd werden. Ook kreeg ik echt een naar gevoel toen ik die gang ik kwamen met 4 grote hakenkruis vlaggen. Na de tour met de gids mochten we nog een keertje zelf een rondje lopen. Shanika en ik wilden dat wel graag dus we gingen rustig alles bekijken, ook omdat we nog moesten wachten op de andere groep. Na het 2e rondje gingen we buiten wachten op de andere groep want niet meer heel lang duurden, daarna gingen we weer terug met de tram naar het hostel.

Toen we aankwamen bij het hostel, was de meidenkamer ook vrij. Ik had gevraagd of Shanika een plekje voor ons regelde, omdat ik een nieuw bandje moest regelen. Ik was ook weer zo slim om het bandje om mijn koffer te doen in plaats van mijn pols. Ik weet zelf ook niet hoe ik er bij kwam, waarschijnlijk omdat ik moe was. Nadat ik mijn bandje had ging ik opzoek naar de kamer. Toen ik naar binnen liep zag ik Shanika, Loy en Iris niet. Maar het bleek dus dat er in de kamer nog een deur was naar een 4 persoons-kamer, wat erg fijn was. We hadden nog even de tijd om ons klaar te maken voor het avondeten. Ik had namelijk zo'n trek in pizza. 

Volgensmij waren we rond een uurtje of zes in het restaurant, maar er was een probleem. Ze hadden ons niet verwacht, want de manager die er was gebeld om te reserveren was dus blijkbaar ontslagen of had ontslag genomen en had het niet door gegeven dat we met 33 mensen zouden komen eten. Ze konden het gelukkig wel oplossen. Ik had een grote pizza Hawaii genomen wat erg lekker was. Nadat we hadden gegeten zijn we nog snel naar de Carrefour geweest om de hoek, want we hadden water nodig.

Toen we in het hostel waren gingen we gelijk douchen en slapen want we waren super moe. En de volgende dag moesten we weer vroeg op.