Krakau - Maandag 25 september 2017

Om 7.00 uur stonden we op, want we moesten om 8.00 uur en fietstocht gaan doen door Krakau. Het opstaan was wel moeilijk, omdat je de neiging had om toch nog even om te draaien. Na het ontbijt gingen we beneden verzamelen en liepen we naar de fietsverhuur. Daar werden we weer opgesplitst in twee groepen. Ik zat gezellig bij mevrouw Bruggeling. Ik was vorig jaar zelf maar 2 dagen in Krakau, waarvan 1 dag in Auschwitz, dus ik had eigenlijk helemaal nog niet veel gezien van Krakau. Het is ook een makkelijke manier om snel Krakau te zien. De gids kon ook goed Engels dus het was makkelijk te verstaan. We gingen ook door de Joodse wijk van Krakau daar vertelde hij over de verhalen van de Tweede Wereldoorlog en hoe de joden in Krakau het hadden. Het was echt verschrikkelijk om aan te horen. We kregen daarna een kleine pauze en toen raadde de gids aan om een Zapikanka te halen, want dat was echt het fastfood gerecht van Polen. Toen hij de Zapikanka beschreef kreeg ik gelijk honger. Ik was ook zo blij dat ik in dit groepje zat haha. We zijn daarna nog op de foto gegaan met onze Zapikanka en we hebben nog een belangrijke plaats bezocht uit de film Schindlers list. Namelijk de trap waar die vrouw onder ging verstoppen, die geholpen werd door dat jongetje. Toen iedereen klaar was met eten gingen we weer verder rijden. We kwamen toen uit bij het pleintje met al die stoelen. Waar we de vorige dag ook uitstapten uit de tram. De gids vertelden toen een heel zielig verhaal wat er met zijn oma was gebeurd die een appelkwekerij had. Dat kwam toch wel harder aan, omdat het ook echt familie van hem was. Ze hielp Joodse mensen en daardoor werd ze gelijk meegenomen. Na de Joodse wijken reden we door naar het Wawelkasteel. Aan het Wawelkasteel ligt een rivier die helemaal overstroomt was, doordat het zo had geregend. 

Na de fietstocht hadden we nog een half uurtje de tijd om wat te eten of nog rond te kijken op het plein. Toen zijn we met Shanika, Iris en Loy naar de Starbucks gegaan. Na het half uurtje gingen we lopen naar het hostel waar ze vorig jaar zaten, want daar stonden de bussen die ons naar de zoutmijnen zouden brengen. In Krakau was er volgens mij een soort van wespenplaag want overal waar je liep kwam er een wesp op je af. Shanika viel zelfs tijdens het instappen van de bus, omdat er een wesp bij haar zaten. Het zag er heel grappig uit. De zoutmijnen zag er heel gaaf uit, alleen kon je helaas maar stiekem foto's maken, omdat je moest betalen om een foto te kunnen maken. Alles was van zout, zelfs de muren. De gids zei dat je eigenlijk wel moest proberen om de muur te likken. Iedereen deed dat ook, dus deden Loy en ik maar mee. Het smaakte echt heel erg zout. Om naar beneden te gaan moest je wel heel veel trappen naar beneden. Ik had mijn work-out van de dag al weer gehad. Maar gelukkig hoefden we niet naar boven met de trap. 

Na de Zoutmijnen hadden we nog tijd om zelf rond te lopen door Krakau. We zijn toen langs een paar winkels geweest. Shanika en Loy hadden namelijk maskertjes nodig, want ze hadden een deal met Kevin en Bram om maskertjes bij hun op te doen. Rond tien voor 7 liepen we richting het Poolse restaurant. Het zag er van binnen erg gezellig en knus uit. We hadden zelfs live muziek erbij. Ik wist gelukkig wel nog wat ik bestelt had. Ik had zelfs voor het eerst champignonsoep op en het hoofdgerecht was ook erg lekker! Tijdens het eten zat de violist van het bandje die aan het spelen was steeds heel eng naar ons te kijken. Dat Kevin op het 'geweldige' idee kwam om Iris haar nummer op een briefje te schrijven en op de stoel te leggen van de man als hij pauze had. Uiteindelijk heeft Kevin dat ook echt gedaan toen we weggingen. Gelukkig heeft de man Iris ook niet gebeld. 

In het hostel kregen Bram en Kevin hun maskers op en gingen we vroeg slapen, want nu moesten we echt de volgende dag vroeg op.